એક પછી એક ઘણી ફિલ્મો ઓટીટી પર આવી છે. કોઈક સીધો તો કોઈક વાયા બિગ સ્ક્રીન. સવાલ એ છે કે શું જોવાનું અને કેટલું જોવાનું. આ રહ્યા પસંદગી માટેના થોડા વિકલ્પો

ઓટીટી પર આજકાલ જોવા જેવી ફિલ્મોના વિકલ્પોનો સારો એવો ભરાવો થયો છે. તાજીમાજી અમુક વેબ સિરીઝની આપણે અહીં વાત કરી ગયા છીએ. આજે થોડી ફિલ્મોની વાત કરીએ. એમાંથી કઈ જોવી અને કઈ નહીં જોવી એ કરી લો નક્કી.

બી હૅપીઃ એમેઝોન પ્રાઇમ પર આ ફિલ્મ આવી છે. લેખક-દિગ્દર્શક રેમો ડિસોઝા છે. કલાકારો અભિષેક બચ્ચન, ઇનાયત વર્મા, નોરા ફતેહી, નાસર, જોની લિવર વગેરે છે. 2023માં ફિલ્મનું શૂટિંગ મુખ્યત્વે ઊટીમાં થયું હતું. વાર્તા છે એક પિતાની અને દીકરીની. નોંધનીય છે કે અભિષક બચ્ચનની અન્ય એક ફિલ્મ પણ થોડો સમય પહેલાં આવી હતી. એનું નામ હતું ‘આઈ વોન્ટ ટુ ટોક.’ એમાં એણે એવું પાત્ર ભજવ્યું હતું જે બીમારીથી પીડાય છે અને એને પણ એક દીકરી છે. અહીં એવા પિતા તરીકે એ દેખાય છે જેની દીકરી નૃત્ય માટે અપાર પ્રેમ ધરાવે છે. એટલે, ફિલ્મમાં ગીત, સંગીત, નૃત્ય પણ છે. પણ સરવાળે, દર્શકોને ફિલ્મ સાધારણ લાગી છે. અભિષેક માટે એ બહુ પોરસાવા જેવી વાત નથી. લેખન અને દિગ્દર્શનના મામલે ફિલ્મ સાધારણ હોવાનું આ પરિણામ. અભિષેકના ચાહક હોવ તો આ ફિલ્મ જોજો. અન્યથા અવગણશો તો નુકસાન નથી.

આઝાદઃ આ ફિલ્મ સીધી ઓટીટી પર નથી આવી પણ, એના બજેટ, એમાં લૉન્ચ થનારાં આશાસ્પદ ફિલ્મ સંતાનોને કારણે એના તરફ ધ્યાન ખેંચાવું રહ્યું. અજય દેવગણે આ ફિલ્મ એના ભત્રીજા અમાન દેવગન માટે બનાવી હતી. સાથે ફિલ્મમાં લૉન્ચ થઈ રવિના ટંડનની દીકરી રાશા થડાણી પણ. અજયે પણ એમાં ભૂમિકા ભજવી છે. ડાયના પેન્ટી, પિયૂષ મિશ્રા વગેરે પણ છે. રૂ. 80 કરોડના ખર્ચે બનેલી આ ફિલ્મે બોક્સ ઓફિસ પર કંગાળ દેખાવ કર્યો હતો. રહી વાત ઘેરબેઠા મફતમાં આ ફિલ્મ જોવાની તો એમાં ઘણાને રસ પડી શકે છે. આ ફિલ્મનું સ્ટ્રીમિંગ થઈ રહ્યું છે નેટફ્લિક્સ પર.

અનુભવી કલાકારોનો સરસ અભિનય, ક્યાંક ક્યાંક આવી જતી મજાની ક્ષણો આ સિરીઝને સહ્ય બનાવે છે. એની લંબાઈ અને અનેક વાતોના તાણાવાણા એની વિરુદ્ધ જાય છે

‘પંચાયત’… એક એવી સિરીઝ જેણે ગામડાની સીધી, સરળ વાતને પણ ખાસ્સી મનોરંજક રીતે પડદે પેશ કરી શકાય છે એવું ઓટીટી પર સિદ્ધ કર્યું. જોકે ‘ગુલ્લક’ પણ પોતાનામાં ખાસ છે, કારણ એણે નાનકડા નગરમાં વસતા પરિવારની વાતને અત્યંત મનોરંજક રીતે રજૂ કરી. આવી અમુક સિરીઝથી ઓટીટી પર નિર્ભેળ દેશી વાર્તાઓનું સ્થાન મજબૂત થયું છે. એ કતારમાં હવે દુપહિયા જોડાઈ છે. એ પણ ધડકપુર નામના કાલ્પનિક ગામમાં આકાર લેતી સરળ, સહજ વાર્તા છે. એમાં એવું શું છે કે એને જોવા માટે એમેઝોન પ્રાઇમ પર જઈ શકાય?

બનવારી ઝા (ગજરાજ રાવ)નો પરિવાર ધડકપુરમાં રહે છે. આ ગામ દેશના એકમાત્ર ગુનામુક્ત ગામ તરીકે પોરસાય છે. બનવારી-માલતી અંજુમન સક્સેના)ની દીકરી રોશની (શિવાની રઘુવંશી)નાં લગ્ન નક્કી થાય છે એ છે સિરીઝની શરૂઆતનો મુદ્દો. લગ્ન નક્કી થયાં છે કુબેર ત્રિપાઠી (અવિનાશ દ્વિવેદી) સાથે. આમ તો માગું આવ્યું હતું કુબેરના ભાઈ દુર્લભ (ગોદાન કુમાર)નું પણ રોશનીને મુંબઈ વસવાના અભરખા, એટલે વાત ચાલી મુંબઇયા કુબેર સાથે. લગ્નમાં એક બાઇક દહેજમાં આપવાની શરત સાથે ગોળધાણા ખવાય છે. જીવનભરની બચત ખર્ચીને બનવારી થવાવાળા જમાઈ માટે એક સરસ મજાની બાઇક ખરીદે છે. પણ દીકરો ભૂગોલ (સ્પર્શ શ્રીવાસ્તવ), વાઇરલ થવાયોગ્ય રીલ બનાવવાના ચક્કરમાં, રાતે બાઇક ખેતરે લઈ જાય છે. ત્યાં કોઈક ત્રાટકે છે અને બાઇક લઈને પલાયન થઈ જાય છે. પત્યું. અઠવાડિયે રોશનીનાં લગ્ન છે. હવે શું થશે?

બબ્બે સીઝન સુધી જેણે દર્શકોને જકડી રાખ્યા એવી એક બદનામ ‘આશ્રમ’ સિરીઝની ત્રીજી સીઝનનો બીજો ભાગ આવી ગયો છે. બોબી દેઓલને નિરાલા બાબા ઉર્ફે મોન્ટી તરીકે પેશ કરતી સિરીઝની આ કડી કેવી છે?

એમએક્સ પ્લેયરની સિરીઝના સર્જક પ્રકાશ ઝા છે. લૉકડાઉનમાં, એટલે ઓગસ્ટ 2020માં એની પહેલી સીઝન આવી હતી. લોકોની આસ્થાનો દુરુપયોગ કરતાના ઢોંગી ધર્મગુરુઓ જેવા નિરાલા બાબાને કેન્દ્રસ્થાને રાખીને બનેલી સિરીઝ અનેક બાબતોથી લોકપ્રિય થઈ. આપણે ત્યાં ઢોંગી ધર્મગુરુઓની કમી નથી. એમની ભવ્ય લાઇફસ્ટાઇલ, એમની કામક્રીડાઓ, રાજકીય રમતો અને આર્થિક ઉન્નતિઓ… બધાંથી લોકો વાકેફ છે. ‘આશ્રમ’ સિરીઝ એ વાતોને મનોરંજક પણ વેધક રીતે સામે લાવી.

સીઝન ત્રણના બીજા ભાગના પાંચ એપિસોડ્સમાં વાર્તા ચાલે છે બાબા નિરાલાએ પોતાને ભગવાન લેખાવા માંડ્યો છે ત્યાંથી. બાબાએ કરેલા શારીરિક સંભોગ પછી માનસિક ધ્વસ્ત પમ્મી પહલવાન (અદિતી પોહણકર) ન્યાય મેળવવાને બદલે સળિયા પાછળ છે. કારણ બાબાએ પોતાની શુદ્ધીકરણ (શારીરિક સંભોગ કરવાને અક્ષણ) સાબિત કર્યો છે. એના પર બળાત્કારનો આરોપ લગાડવા માટે પમ્મી હવે સજા ભોગવી રહી છે. બાબાનો પ્રભાવ એના અનુયાયીઓ તો ઠીક, રાજકારણીઓ પર પણ એવો છવાયો છે કે એ પરોક્ષ સત્તાધીશ થઈ ગયો છે. એ ઠરાવે ત્યારે દિવસ અને એ ઠરાવે ત્યારે રાત, એવી હાલત હોય ત્યાં પમ્મી બાબાનું બગાડી લેવાની?

શું જોવું, સાભળવું, વાંચવું, અનુસરવું અને અન્યો સુધી પહોંચાડવું એની જીવનસહજ સમજણ ખતમ કરી નાખી છે ડિજિટલ ક્રાંતિએ. સમય પાકી ગયો છે જ્યારે એની નાગચૂડથી મુક્ત થવાને વ્યક્તિ સફાળી બેઠી થાય

પેલા ‘ઇન્ડિયાસ ગોટ લેટન્ટ’ શોએ આખા દેશમાં બવાલ ઊભો કર્યો એ એક રીતે સારું થયું. એનાથી સારું તો એ થશે કે હલકાઈ કરનારા દેશના બધા અલ્લાહબાદિયાઝ આંટીમાં આવી જાય અને એકવાર દૂધનું દૂધ અને પાણીનું પાણી થઈ જ જાય. સમાચાર એવા પણ આવ્યા કે મહાકુંભમેળા નિમિત્તે ઓનલાઇન મીડિયાથી લોકોને ગેરમાર્ગે દોરનારાં સામે સરકારે લાલ આંખ કરી છે. એવું કરનારાં સોશિયલ મીડિયાના 140 ખાતાં સામે કાયદાકીય પગલાં લેવાઈ રહ્યાં છે. ઇન્ટરનેટ અને ડિજિટલ પ્લેટફોર્મ્સ સાથે કેવી રીતે પાડવો એની સૂધબૂધ નથી વાપરનારાને કે નથી ક્રિએટ કરનારને. સરકાર અશ્લીલ અને અસામાજિક કોન્ટેન્ટ બનાવનારા પર તવાઈ મૂકવા મહેનત કરે એ ઠીક છે. એ સિક્કાની એક બાજુ હશે. કોન્ટેન્ટ જોનારાનું સરકાર શું કરે? એમને શિસ્ત, પ્રમાણભાન કેવી રીતે શીખવે?

વપરાશકર્તા પણ જવાબદાર છેઃ ઓનલાઇન મીડિયા લખાણ, તસવીરો, વિડિયોનો મહાસાગર છે. બે ઘડીના આનંદ, લાઇક-સબસ્ક્રાઇબ માટે એમાં કડદો કરવાની મસ્તી થવી માનવસહજ સ્વભાવ છે. કોઈકના મનમાં આવેલા ઉભરાના પાપે, નરી મસ્તી માટે, ક્યારેક કોઈકને દેખાડી દેવા માટે અવિચારી કોન્ટેન્ટ ઓનલાઇન જાય એ ડેન્જરસ છે. આપણે ચેતી અને સુધરી જવાનું છે. ડિજિટલ મીડિયા પર મૂકેલું બધું કાયમી સંગ્રહ બને છે. એનાં દુષ્પરિણામ સમાજે ભોગવવાં પડી શકે છે. વાઇરલ થતા વિડિયો, પોસ્ટર્સ જોયાં જ હશે. એમાંના અનેક ગેરમાર્ગે દોરનારાં, ખોટી વાતને સાચી તરીકે રજૂ કરનારાં હોય છે. આવું કશું ઓનલાઇન બજારમાં જાતે ફેરવતા પહેલાં કે બીજાએ મૂકેલા કચરાને આલિંગન આપતા પહેલાં વિચારવાનું છે, “આ હું કરું છું એ યોગ્ય છે?”

બિનજરૂરી ઉત્સાહ નહીં રાખવોઃ સમય મળ્યે હવે લોકો ડિજિટલી કનેક્ટ થવાનું કામ સૌથી ઝાઝું કરે છે. વાંચન, આંખો બંધ કરીને બસ પોતાનામાં ખોવાઈ જવું, લટાર મારવી એ બધું ગયું. જ્યારે અકારણ ઓનલાઇન હોઈએ ત્યારે અનેક દુષ્કર્મોને નોતરું આપી બેસાય છે. એ દુષ્કર્મો મગજને ભળતી જ ગલીમાં ભેરવી નાખે છે. એનાથી બચવું જ રહ્યું.

સૂરજ બડજાત્યા અને રાજશ્રી પ્રોડક્શન્સનું નામ જે સર્જન સાથે સંકળાય (‘મૈં પ્રેમ કી દીવાની હૂં’નો અપવાદ બાદ રાખતાં) એમાં ભારોભાર પારિવારિક પરિબળ અને દેશીપણું હોય એ અપેક્ષિત જ હોય. ઓટીટીનો સૂર્ય મધ્યાહને તપી રહ્યો છે ત્યારે બડજાત્યા માટે એમાં પોતાના સર્જનની રોશની ફેલાવ્યે આમ પણ છૂટકો નહોતો. તેઓ ફાઇનલી ઓટીટી પર આવ્યા છે. પોતાની સાથે ‘બડા નામ કરેંગે’ નામની સિરીઝ લઈને. સોની લિવ પર આવેલી આ સિરીઝમાં નવ એપિસોડ્સ છે. જોવાનું શું છે?

દેશનાં બે મધ્યમ કદનાં શહેર, રતલામ અને ઉજ્જૈનની પશ્ચાદભૂ પર સિરીઝની વાર્તા આકાર લે છે. એમાં મુંબઈ પણ એક કેન્દ્રવર્તી શહેર ખરું. ઉજ્જૈનની કન્યા સુરભિ (આયેશા કડુસ્કર) અને રતલામી યુવાન રિષભ (રિતિક ઘનશાની) બેઉ મુંબઈમાં ભણે છે. કન્યા ગર્લ્સ હોસ્ટેલમાં તો યુવાન પૉશ ફ્લેટના પોતાના બેચલર્સ હાઉસમાં રહે છે. વાર્તા એમના વર્તમાન અને ભૂતકાળની ઘટનાઓને એકમેકમાં સાંકળતી રહે છે. વાત એમ છે કે બેઉના પરિવારજનોએ એમના અરેન્જ્ડ મેરેજનો વિચાર કર્યો છે. એટલે આબાલવૃદ્ધની હાજરીમાં પહેલી મીટિંગ ગોઠવાઈ છે. એમાંથી ખુલે છે વીતેલી ઘટનાઓની પાંખડીઓ. દર્શકને જાણ થાય છે કે ભલે પરિવારજનો માટે આ લગ્નોત્સુકો પહેલીવાર મળી રહ્યાં હશે પણ હકીકત જરા જુદી છે. થયું એમ છે કે મુંબઈમાં બેઉની મુલાકાત તો થઈ છે જ, પણ બેઉને લૉકડાઉનમાં સાવ અનાયાસે રિષભના ઘરમાં સાથે રહેવાની ફરજ પણ પડી હતી. એમાં મુશ્કેલી એ સર્જાય છે કે જેમના પરિવાર સત્ય જ સર્વસ્વ છે, પરિવારજના સામે ક્યારેય ખોટું ના બોલવું એવી રટણમાં રાચતા હોય, ત્યાં આ કન્યા-યુવાન એ કહી શકતાં નથી કે લે, અમે તો એકમેકને પહેલેથી ઓળખીએ છીએ. બસ, આવડીક આ વાત પર નવેનવ એપિસોડમાં કંઈક ને કંઈક થયે રાખે છે, થયે રાખે છે…